Ołtarz - to miejsce uświęcone Ofiarą Eucharystii sprawowaną przez Ojca świętego Jana Pawła II, podczas jego wizyty w Gdańsku i Sopocie 5 czerwca 1999 r.
Z wysokości tego ołtarza Piotr naszych czasów mówił do nas: “ Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5,48). Być doskonałym na miarę Boga! Być podobnie jak Bóg wielkim w miłości!
Drodzy Bracia i Siostry: Nie dajcie się zastraszyć tym, którzy proponują grzech, jako drogę prowadzącą do szczęścia (...) Człowiek nigdy nie zazna szczęścia kosztem drugiego człowieka, niszcząc jego wolność, depcząc jego godność, hołdując egoizmowi (...)
Słyszałem wtedy (w 1987 r.) w Gdańsku od was: “nie ma wolności bez solidarności”. Dzisiaj wypada powiedzieć: “nie ma solidarności bez miłości”. Więcej, nie ma przyszłości człowieka i narodu bez miłości, która przebacza, choć nie zapomina, która jest wrażliwa na niedolę innych, która nie szuka swego, ale pragnie dobra dla drugich, tej miłości, która służy, zapomina o sobie i gotowa jest do wspaniałomyślnego dawania (...) Dzisiaj potrzeba Polsce i światu ludzi mocnych sercem, którzy w pokorze służą i miłują, błogosławią, a nie złorzeczą i błogosławieństwem świat zdobywają (...)
Autorem projektu ołtarza był Pan Marian Kołodziej, którego w realizacji tej poruszającej serca wizji artystycznej wsparli twórcy ludowi i liczne grono architektów, plastyków oraz ludzi dobrej woli.
Po zakończeniu wizyty Jana Pawła II główne elementy papieskiego ołtarza znalazły swoje docelowe miejsce właśnie w Matemblewie. Od czerwca 1999 r. do czerwca 2000 r. trwały prace, których celem było usytuowanie ołtarza w nowym miejscu.
Uroczystego poświęcenia dokonał Arcybiskup Metropolita Gdański Tadeusz Gocłowski w pierwszą rocznicę wizyty Ojca św. w naszym mieście 4 czerwca 2000 r.
Najlepszym komentarzem, pomagającym nam właściwie odczytać wymowę tego ołtarza, wydają się być słowa św. Jana Pawła II:
„Nie lękajcie się iść w przyszłość przez bramę którą jest Chrystus! Bądźcie wytrwali! Nie wystarczy przekroczyć próg, trzeba iść w głąb. Na drodze, którą jest Chrystus nie jesteście nigdy sami, jest z wami Duch Święty Pocieszyciel. Dziś pragnę wam powiedzieć: podnieście głowy i zobaczcie cel waszej drogi. Jeśli idziecie z Chrystusem, jeśli przewodzi wam Duch Święty, to nie może być innego celu jak dom Ojca, który jest w niebie. Tego celu nie można stracić z oczu!
Tu już nie chodzi tylko o przyszłe tysiąclecie. Nie chodzi o ten czas, który przeminie. Tu chodzi o wieczność! Podnieście głowy! Nie lękajcie się patrzeć w wieczność! Tam czeka Ojciec - Bóg, który jest MIŁOŚCIĄ. Dla tej Miłości warto żyć! Miejcie odwagę! Niech wszelki lęk znajdzie ukojenie u Tego, do którego wołamy: Abba, Ojcze.
Na nowe tysiąclecie i na drogę do domu Ojca z serca wam błogosławię: W imię Ojca + i Syna + i Ducha Świętego. Amen.”
